توضیح محصول

افزایش محصول در کنار افزایش مقاومت به بیماریها، آفات و تنش ها 
سیلامین به عنوان یک عنصر غذایی ضروری برای گیاهان بوده و گاهی غلظت آن در بافتهای گیاهی حتی بیشتر از ازت و پتاسیم است. 
سیلامین ترکیبی بی نظیر از سیلیسیم و پتاسیم است که بر اساس هم افزایی میان این دو عنصر ساخته شده است. سیلامین با مقادیر قابل توجهی از این دو عنصر در فرمول خود، به گیاه اجازه می دهد تا: 
• میزان فتوسنتز در گیاه به میزان قابل توجهی افزایش یابد. 
• اندازه ی میوه ها به حد اکثر ممکن ، نزدیک شود. 
• وزن میوه ها بالا رود و شاخص های ماندگاری میوه نیز بهبود قابل توجه یابد. 
• خاصیت حمل و نقل میوه ها به نحو قابل توجهی، افزایش یابد. 
• گیاه در برابر بیماریهای گیاهی حساسیت کمتری نشان دهد. 
• مقاومت در برابر برخی از حشرات از طریق ایجاد عدم رجحان ایجاد شود. 
• تحمل استرسهای محیطی، خصوصاً خشکی و شوری افزایش یابد. 
• مقاومت برخی گیاهان مانند برنج به آفات و بیماریها افزایش می یابد. 
• میزان تولید به صورت عمومی در غلات افزوده می گردد.

 مکانیسمهای عمل سیلامین

 سیلیسیم برداشت شده توسط گیاهان در فضاهای آپوپلاستی به ویژه دیواره سلولهای اپیدرمی تجمع پیدا می کند. بر اساس مشاهدات جدید، سیلیسیم اطراف هیف قارچ تجمع پیدا کرده و عوامل عفونی را در سلول آلوده گیاه میزبان ثابت می کند. این امر علاوه بر بی حرکت نمودن قارچ، میزان تبادلات قارچ با محیط بیرونی خود را نیز تحت تاثیر قرار داده و مجموع این فرایند ها منجر به بی اثر شدن قارچ و توقف بیماری می گردد. 

استفاده از ترکیبات سیلیسیمی همچنین باعث افزایش تولید فیتوآلکسین ها ، که مواد دفاعی گیاهان در برابر بیمارگرها می باشند، زیاد شده و گیاه از طریق مقاومت القایی ایجاد شده با عوامل بیماریزا مقابله می نماید.

حضور سیلیسیم در دیواره ی سلولی گیاه، به سلولها اجاره می دهد تا حداکثر ممکن از نظر اندازه بزرگ شوند و این افزایش اندازه، بالطبع باعث افزایش فضای قابل دسترسی برای ذخیره ی مواد غذایی در سلولها و نیز اندوخته شدن آب در واکوئل ها می گردد. گیاهانی که با کود های سیلیسیمی مانند سیلیکوپاد تحت تیمار قرار گرفته اند، به واسطه ی همین تغییرات سلولی، نسبت به تنشهای فیزیکی مانند باد و ... ، تنشهای محیطی مانند گرمای زیاد و نیز شوری و خشکی ، مقاومت قابل توجهی از خود نشان می دهند.

برنج گیاهی است که به ذخیره سازی سیلیسیم تمایل زیادی دارد. خاکهایی که برای کشت برنج مورد استفاده قرار می گیرند اغلب به دلیل تکرار مداوم کشت، از سیلیس تهی می شوند. لذا استفاده از سیلامین در چنین مزارعی، موجب افزایش رشد و کاهش بیماری ها می گردد.

در گیاهان گلخانه ای نیز بیماریهای قارچی پس از استفاده از کودهای سیلیسی به شدت کاهش می یابد. تحقیقات بسیاری تاثیر کود سیلیسیم را در کاهش حساسیت این محصولات به سفیدک پودری نشان داده اند.

سیلامین همچنین موجب کاهش حساسیت خیار گلخانه ای به پوسیدگی ریشه نیز می شود.

یکی از روش های موثر در خصوص کاهش خسارت آفاتی چون تریپس ها، استفاده از ترکیبات سیلیسیمی مانند سیلامین در تغذیه ی گیاهان است. هندوانه، پیاز ، خیار ، و .... را می توان با استفاده از سیلیکوپاد تا حد ممکن نسبت به حمله ی تریپس ها و کنه ها مقاوم نمود. همچنین مطالعات زیادی نشان داده اند که سیلیسیم می تواند موجب کاهش یا جلوگیری از سمیت منگنز ،آهن و آلومینیوم در گیاه شود.

سیلامین با توجه به میزان پتاسیمی که در خود دارد به بهبود رنگ میوه هایی چون سیب و پرتقال و نیز هسته دارها کمک فراوان می نماید. همچنین تاثیر قابل توجهی در طعم این میوه ها دارد. پتاسیم نیز مانند سیلیسیم ، نقش مهمی در افزایش اندازه ی میوه و بسیاری شاخصه های دیگر عملکرد دارد.